Ananiasz Zajączkowski – orientalistyka przede wszystkim

Maria Emilia Zajączkowska-Łopatto

mila.lopatto@gmail.com
Związek Karaimów Polskich (Polska)

Abstrakt

Profesor dr hab. Ananiasz Zajączkowski w listopadzie 1945 został mianowany dyrektorem Instytutu Orientalistycznego UW na 5 lat. Powtórnie został dyrektorem w latach 1957-1961. Jego podstawowym zadaniem było stworzenie warunków do rozpoczęcia normalnego trybu nauczania. Od 1948 rozpoczyna pięcioletni cykl studiów w ramach którego wykształcił kilka pokoleń filologów orientalnych prowadzących badania dotyczące Wschodu Muzułmańskiego. W latach 1946-1950 kierował Instytutem Orientalistycznym na Uniwersytecie we Wrocławiu.

W 1952 został członkiem nowopowstałej Polskiej Akademii Nauk, zorganizował Komitet Orientalistyczny PAN, którym kierował do 1965. W 1953 powstał Zakład Orientalistyki PAN, którego był kierownikiem 1969, do zamknięcia. Całe swoje życie poświęcił orientalistyce. Poza dydaktyką zajmował się pracami wydawniczymi, edytorskimi i oczywiście działalnością organizacyjną. Był prezesem Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego w latach 1949 – 1958. Był redaktorem Przeglądu Orientalistycznego 1948 - 1952, wydał 16 tomów Rocznika Orientalistycznego 1950-1970. Współpracował z redakcjami Języka Polskiego i Poradnika Językowego. Był zapraszany na wykłady do Instytutu Wschodoznawstwa w Moskwie, na uniwersytet w Jerozolimie, na Uniwersytet w Stambule i Ankarze, Baku, do Instituto Universitario w Neapolu itd. Był przewodniczącym prezydium Polskiej Grupy Roboczej d/s realizacji projektu UNESCO „Wschód –Zachód”. Uczestniczył aktywnie w pracach naukowych i organizacyjnych wielu dziesiątków zjazdów, kongresów i konferencji międzynarodowych. Był członkiem Societe Finno-Ougrienne, Türk Dil Kurumu, Societas Uralo-Altaica, PAU, TNW, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. Jest autorem 341 prac. Z okazji 60-lecia urodzin poświęcono mu XXXVI Ural-Altaische Jahrbucher Napisano o nim i jego pracach z zakresu osmanistyki, zabytków kipczackich i Złotej Ordy, zabytków piśmiennictwa tureckiego z Egiptu Mameluckiego kilka dziesiątków artykułów.


Słowa kluczowe:

Ananiasz Zajączkowski, Warsaw Univeristy, Institute of Oriental Studies, Department of Turcology, Orientalistics, Turcology, Iranistics, Oriental Committee, Polish Academy of Science, Department of Oriental Studies of the Polish Academy od Science, Polish Oriental Society, East—West Major Project at UNESCO

Bibliografia

Abkowicz, Mariola, Wrocławskie epizody karaimskie, [w:] Wybitni wrocławianie. Osobowości w historii miasta, red. I. Lipman, J. Nowosielska-Sobel, G. Strauchold, Wrocław 2010, s. 157–167. Google Scholar

Baskakov, N. A., Zajončkovskij, A., Šapšal S. M. (red.), Karaimsko-russko-pol’skij slovar’, Moskwa 1974. Google Scholar

Bielawski Jan, Prace iranistyczne i arabistyczne prof. Ananiasza Zajączkowskiego, „Przegląd Orientalistyczny” 1971, nr 3 (79), s. 282. Google Scholar

Cyrzyk, L., Rola „Przeglądu Orientalistycznego” w upowszechnianiu wiedzy o Wschodzie, „Przegląd Orientalistyczny” 1976, nr 4 (100), s. 336. Google Scholar

Dubińska, Z., Garść wspomnień o Mistrzu, [w:] Kipčiakų tiurkų Orientas Lietuvoje. Istorija ir tyrimų perspektyva, red. T. Bairašauskaitė, H. Kobeckaitė, Vilnius 1994 Google Scholar

Jarocki, R., Rozmowy z Lorentzem, Warszawa 1981. Google Scholar

Kałużyński, S., Działalność organizacyjna prof. A. Zajączkowskiego, „Przegląd Orientalistyczny” 1971, nr 3 (79), s. 278. Google Scholar

Kałużyński, S., Uniwersyteckie studia orientalistyczne w Polsce, „Przegląd Orientalistyczny” 1994, nr 1–2 (169–170), s. 6–7. Google Scholar

Kozłowska, Maria (oprac.), Komitet Nauk Orientalistycznych Polskiej Akademii Nauk. Spis referatów wygłoszonych na posiedzeniach naukowych 1952–2012, Warszawa 2012, s. 7, 9–14, 19–21. Google Scholar

Majda T. (red.), Urzeczeni Orientem. Listy Profesora Ananiasza Zajączkowskiego do Profesora Tadeusza Kowalskiego, Warszawa 2013, s. 208, 210. Google Scholar

Majda, T., Studia turkologiczne w Polsce i zagranicą, „Przegląd Orientalistyczny” 1994, nr 1–2 (169–170), s. 25–27. Google Scholar

Melikova, I., Vospominanija tiurkologa o A. Zajončkovskom, [w:] Kipčiakų tiurkų Orientas Lietuvoje, s. 76–81. Google Scholar

Mrozowska, A. B., Wspomnienia o Profesorze Ananiaszu Zajączkowskim, [w:] Kipčiakų tiurkų Orientas Lietuvoje. Istorija ir tyrimų perspektyva, red. T. Bairašauskaitė, H. Kobeckaitė, s. 88–95. Google Scholar

Popko, M.. Z dziejów Instytutu Orientalistycznego UW, [w:] 75 lat Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego, red. M. Popko, Warszawa 2007. Google Scholar

Tryjarski, Edward, Restoration of Oriental Studies in Poland after the World War II as Reflected in Five Letters by Tadeusz Kowalski, „Studia Turcologica Cracoviensia” 1998, nr 5, s. 267–285. Google Scholar

Uniwersytet Warszawski. Skład Uniwersytetu i Spis Wykładów na rok akademicki 1948–1949. Warszawa 1948 Google Scholar

Zajączkowska-Hensel, M., Tracing the History of Central Asian, Mongolian and Iranian Studies in Poland, [w:] Central Asia in Modern Times, wyd. B. G. Gafurov, Moskva 1975. Google Scholar

Zajączkowski, Ananiasz, Awicenna i jego epoka, [w:] Awicenna Abu Ali Ibn Sina, Praca zbiorowa pod red. Ananiasza Zajączkowskiego, Warszawa 1953, s. 7–73. Google Scholar

Zajączkowski, Ananiasz, Khazarian Culture and its Inheritors, „Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae” 1961, t. XII. Fasc. 1–3, s. 299–307. Google Scholar

Zajączkowski, Ananiasz, Na uroczystościach mickiewiczowskich w Turcji, „Przegląd Orientalistyczny” 1956, nr 2 (18), s. 131–139. Google Scholar

Zajączkowski, Ananiasz, O należne miejsce dla kultur Orientu (z okazji zbliżenia kulturalnego z krajami Wschodu), „Nowa Kultura” nr 43 (448), Warszawa 26 X 1958, s. 1, 8. Google Scholar

Zajączkowski, Ananiasz, O potrzebie edycji i planie wydawniczym „Słownika Kipczackiego” (Thesaurus Linguae Kipčacorum), [w:] Sprawozdania z posiedzeń Komisji Naukowych PAU, Kraków 1950, 50, 10, s. 591–594. Google Scholar

Zajączkowski, Ananiasz, Studia nad zabytkami kipczackimi, [w:] Sesja Jubileuszowa XXX-lecia Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego (21–22.I.1964). Komunikaty Naukowe, Warszawa 1964, s. 70–75. Google Scholar

Zajączkowski, Ananiasz, Z dziejów orientalizmu polskiego doby mickiewiczowskiej, [w:] Szkice z dziejów polskiej orientalistyki, Warszawa 1957, s. 95–156. Google Scholar

Żygulski, Z. jun., Światła Stambułu, „Życie Literackie” nr 12, Kraków, 18 marca 1956 r. (Przedruk w: tegoż, Światła Stambułu, Warszawa 1999, s. 11–21) Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2014-12-30

Cited By / Share

Zajączkowska-Łopatto, M. E. (2014). Ananiasz Zajączkowski – orientalistyka przede wszystkim. Almanach Karaimski, 3, 133–148. https://doi.org/10.33229/ak.2014.2.13

Autorzy

Maria Emilia Zajączkowska-Łopatto 
mila.lopatto@gmail.com
Związek Karaimów Polskich Polska

Turkolog, dokumentalistka, archiwistka. Od kilkunastu lat zajmuje się opisywaniem historii rodzin karaimskich Wileńszczyzny. Opracowuje biografie karaimskie na podstawie źródeł archiwalnych oraz własnych zbiorów korespondencji. Publikuje w wydawnictwach Związku Karaimów Polskich.



Statystyki

Abstract views: 190
PDF downloads: 89


Licencja

Autorzy

Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Almanach karaimski są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.

Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Almanach karaimski udzielają Związkowi Karaimów Polskich niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).

Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.

Użytkownicy

Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych roku w Almanach karaimski pod następującymi warunkami:

  • uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu) oraz samej licencji;
  • bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w  oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.

Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2018 r. prawa autorskie są zastrzeżone.

Inne

Związek Karaimów Polskich zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).

Wersja papierowa czasopisma jest pierwotna.