Nieznane szczegóły z dziejów mennictwa na Krymie
karaimscy mincerze i polski szlachcic
Abstrakt
Zarządcami i pracownikami chańskich mennic na Krymie byli Karaimi. Ostatni tatarski władca założył nową mennicę w Kefe, a sprowadzenie maszyn i bicie monet powierzył... radcy dworu Stanisława Augusta.
Słowa kluczowe
Krym; mennica chanów krymskich; Podróże; XIX w.
Bibliografia
D. Grimalauskaitė, Numismatic collection [w:] Seraya Szapszal’s Karaim collection, red. Ž. Būčys, Vilnius 2003, s. 153-161 z il.
A. A. Bykov, Vostočnye monety iz sobraniâ prof. S. M. Šapšala, [w:] Tezisy dokladov naučnoj sessii, posvâŝennoj itogam raboty Gosudarstvennogo Érmitaža za 1962 god, Leningrad 1963, s. 28-29;
A. A. Bykov, Posmertnyj dar professora S. M. Šapšala, „Soobŝeniâ Gosudarstvennogo Érmitaža”, t. 27, 1966, s. 110-111 z il.
S. M. Šapšal, Redkaâ tureckaâ moneta, „Kratkie soobŝenii o dokladah i polevyh issledovaniâh Instituta istorii material’noj kul’tury”, t. 30, 1949, s. 124-127.
Â. Ânbaeva, Iz materialov k biografii prof. S.M. Šapšala, [w:] Evrei v Rossii. Istoriâ i kul’tura, red. D. A. Él’âševič, St-Petersburg 1995, s. 33.
S. M. Šapšal, Karaimy i Čufut-Kale v Krymu. Kratkij očerk, St-Petersburg 1896.
M. Bronevskij, Opisanie Kryma, „Zapiski imperatorskogo Odesskogo obŝestva istorii i drevnostej”, t. 6, 1867, s. 359 przypis 2. Polskie wydanie: M. Broniewski, Tartariae Descriptio. Opisanie Tatarii, Łódź 2011.
S. Szapszał, Karaimi w służbie u chanów krymskich (Przyczynek do kwestji bicia monet krymsko-tatarskich przez Karaimów), „Myśl Karaimska”, t. 2, 1929, z. 1, s. 622 z il.
Sbornik starinnyh gramot i uzakonenij Rossijskoj imperii kasatel’no prav i sostoâniâ russkopoddannyh karaimov, ed. Z.A. Firkovič, St. Petersburg 1890, s. 102-105.
Hanskij jarlyk karaimu Jasafu-Aga, „Karaimskaâ žizn”, nr 12, 1912, s. 57-58;
D. A. Prohorov, Xozâjstvennaâ deâtel’nost’ i osnovnye zanâtiâ krymskih karaimov v XIII-XVIII vv. Razvitie remesel, promyslov i torgovli, „Bosporskie issledovaniâ”, t. 25, Simferopol’Kerč’ 2011, s. 232.
Sobytiâ, slučavšiesâ v Krymu v carstvovanie Šagin-Girejhana, „Vremennik Imperatorskogo Moskovskogo obŝestva istorii i drevnostej rossijskih”, t. 24, 1856, s. 128.
S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 3, Warszawa 1906, s. 157.
Prisoedinenie Kryma k Rossii. Reskripty, pis’ma, relâcii i doneseniâ, t. 3: 1779-1780 gg., ed. N. F. Dubrovin, Sankt-Peterburg 1887, s. 605.
V.D. Smirnov, Krymskoe Hanstvo pod verhovenstvom Otomanskoj Porty v XVIII stoletii, Odessa 1889, s. 220.
Prisoedinenie Kryma k Rossii. Reskripty, pis’ma, relâcii i doneseniâ, t. 4: 1781-1782 gg., ed. N. F. Dubrovin, Sankt-Peterburg 1889.
Ekaterina II. Annotirovannaâ bibliografiâ publikacij, ed. I.V. Babič, M.B. Babič, T.A. Lapteva, Moskva 2004.
O rozvedenii vinograda i vinodelii v Rossii, „Biblioteka dla čteniâ”, t. 99, Sankt-Peterburg 1850, s. 14.
F. F. Laškov, Šagin-Girej, poslednij krymskij han. Istoričeskij očerk, „Kievskaâ starina”, 1889, nr 9.
P.P. von Vinkler, Iz istorii monetnogo dela v Rossii, St. Petersburg 1899.
A. Ozenbašli, Tragedìâ Krimu. V spogadah ta dokumentah, Simferopol’ 2007.
S. Girik, Monetna sprava Krims’kogo hanatu. Oglâd ìstorìografìï, „Ukraïns’ka orìêntalìstika”, t. 6, 2012, s. 12-16;
G. Abdullaeva, Istoriâ Monetnogo dvora v Krymskom hanstve, „Qasevet”, nr 33, 2008, s. 26, toż w formie video: https://www.youtube.com/watch?v=f8II3v9LlY [dostęp: 28.04.2015].
I. N. Medvedeva, Tavrida. Istoričeskie očerki i rasskazy, Leningrad 1956.
K. Guseva, Iz istorii Feodosijskogo monetnogo dvora, „Vsô dlâ vas”, nr 20 (365), 2002. Wersja online: http://www.museumofmoney.org/rus/statimuzeyadeneg/497izistoriifeodosijskogomonetnogodvora [dostęp: 28.04.2015].
A. W. Fisher, The Russian Annexation of the Crimea 1772-1783, Cambridge 1970.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
