Hieromnich Andrzej Abrahamowicz – Karaim-studyta w Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej, wuj dwóch partyzantów
Volodymyr Moroz
moroz.volodymyr@gmail.comInstytut Historii Cerkwii Ukraińskiego Katolickiego Uniwersytetu we Lwowie (Україна)
https://orcid.org/0000-0002-0852-4285
Анотація
Artykuł jest próbą odtworzenia biografii Karaima galicyjskiego, mnicha z zakonu studytów Andrzeja (Zachariasza Simchy) Abrahamowicza (1885–1959). Autor bada przejście na chrześcijaństwo pięciu z sześciu członków karaimskiej rodziny Abrahamowiczów: ojca, dwóch synów i dwóch córek. Czterech z nich wstąpiło do klasztorów greckokatolickich. Andrzej Abrahamowicz ze swoich 74 lat życia 56 przeżył jako mnich. Otrzymawszy święcenia kapłańskie od metropolity Andrzeja Szeptyckiego, służył w Galicji, Bośni i na Łemkowszczyźnie. Mnich był więźniem w ukraińskim podobozie pracy „Jaworzno”. Prześladowano go, ponieważ siostra i dwóch innych krewnych brało udział w walce UPA przeciwko reżimowi ZSRR, ale nie poszedł na kompromis z totalitaryzmem. Podobnie siostra o. Abrahamowicza – zakonnica Zgromadzenia Sióstr Służebnic Niepokalanej Dziewicy Marii – Olga (Rebeka) Abrahamowicz. Życie Abrahamowiczów świadczy o ich głębokim zakorzenieniu w Cerkwi greckokatolickiej i ścisłym związku z tożsamością ukraińską.
Ключові слова:
Karaimi Halicza, zakon studytów, represje totalitaryzmu, Karaimi a chrześcijaństwoПосилання
Посилання
Abrahamovič, A. (2016). List do Anny Krinic’koï: 3 trawnia 1949 r. Watra, 25(2 (93)), 8. Google Scholar
Abrahamovič, O. (14 červnia 2018). List do Volodimira Moroza. Google Scholar
Archiêparhìalnì vìsti. (1936). Dìlo. (231), 4. Google Scholar
Blažejovsʹkij, D. (2004). Istoryčnyj Šematyzm Lʹvivsʹkoï Archijeparchiï: (1832 - 1944). T. 2. Duhovenstvo ì relìgìjnì zgromadžennâ. Kyїv: Publ. House KM Akad. Google Scholar
Dzûbyna, S. (1995). I stverdy dilo ruk našyh. Spogady. Warszawa. Google Scholar
Galagida, I. (2017). „I vas pereslї duvati budut’…”: Štrihi do ìstorїї represìj proty Ukraїns’koї Greko-Katolic’koї Cerkvi w Polščї u 1944–1957 rr. Lvìv. Google Scholar
Gojcak, V. (2016). Otec na boso prihodili. Watra, 25(2 (93)), 8. Google Scholar
Golovčuk, P. (2000). Ukraїns’ka greko-katolyc’ka parochìâ w s. Dev’âtyna (Bosnìâ). 100 years of Devetina. Pobrane z: http://www.infoukes.com/koukyu/html/100_years_of_devetina.HTM. Google Scholar
Halagida, I. (2012). Duchowni greckokatoliccy i prawosławni w Centralnym Obozie Pracy w Jaworznie (1947–1949): Dokumenty i materiały. Warszawa. Google Scholar
ìêrmonah Teofan. (2016). Monastirs’ka hronika, pisana ìêrmonahom Teofanom, nastoâtelem monastirâ w Skitì sv. Andreâ Studìjs’kogo ustavu w Lužkah [1898–1931]. W: Muzej narodnoї architektury ta pobutu u Lvovì — spadščina Mitropolita Andreâ Šeptyc’kogo. Materiali naukowojìї konferencìї z nagodi 150-littia vid dnâ narodżennâ Mitropolita Andreâ Šeptyc’kogo (s. 235–304). Lvìv. Google Scholar
Ilnic'kij, V. (2016). Karpats’kij kraj OUN w ukraïns’komu vyzwol’nomu rusì. Drogobyč. Google Scholar
Kačaraba, S. (2011). Suspìlna opìka Greko-Katolic’koї Cerkvi nad ukraїns’koû emìgracìêû u Bosnìї ta Gercegovinì (kìnec’ XIX – počatok XX st.). W: Û. М. Aleksêêv, L. M. Aleksìêvec’, M. M. Aleksìêvec’ (red.), Ukraїna–Êwropa–Svit. istoriko-polityčnì ta gumanìtarnì aspekti rozvitku. mìžnarodnij zbìrnyk naukovyh prac’ na pošanu prof. M. M. Aleksìêvc’â (nr. 5, s. 275–281). Ternopìl’. Google Scholar
Kalynec', L. (7 04 2016). Slidami Blažennomučenika Mikolaâ Čarnec’kogo w Dori. Variantì. Pobrane z: https://varianty.lviv.ua/33857-slidamy-blazhennomuchenyka-mykolaia-charnetskoho-v-dori. Google Scholar
Kozak, M. (2002). Pom’âni, Gospodi, dušì slug Tvojih. Lvìv. Google Scholar
Moroz, V. (2015). Karaїmi Galìča – ìstorìâ i spadok pryzabutoї gromadi. RISU. Pobrane z: https://risu.org.ua/ua/index/studios/studies_of_religions/61804/. Google Scholar
Moroz, V. (2017). Karaїmi w OUN. Ukraїns’kij tižden’. (17), 38–41. Google Scholar
Prah, B. (2015). Duhovenstwo Peremis’koї êparhiї ta Apostol’śkoї admìnìstraciї Łemkìvščini: T. 1 Biografìčnì narisi (1939–1989). Lvìv. Google Scholar
Protokół przesłuchania podejrzanego, 18 X 1948. Ks. Abrahamowicz Adam, AIPN 01283/1598. Google Scholar
Šimon, R. (2007). Monastir monachìv studytìv swiatogo proroka Illì w Dorì ta jogo monahi w perìod 1935–1989 rokiv. Postulâcìjnij Centr Monastyrìv Studijs’kogo Ustavu. Pobrane z: http://pc.studyty.org.ua/content/view/16/9/. Google Scholar
Stepan, B. (3 03 2016). Upokoїlasâ s. Lavrentìâ Marìâ Bojčuk zi Zgromadžennâ Sester Služebnic’ NDM. Archidiecezja Przemysko-Warszawska Kościoła Greckokatolickiego w Polsce. Pobrane z: http://cerkiew.org/2016/03/03/упокоїлася-с-лаврентія-марія-бойчук. Google Scholar
Sulimowicz, A. (14 červnia 2018). List do Volodimira Moroza. Google Scholar
##libcom.authors##
Volodymyr Morozmoroz.volodymyr@gmail.com
Instytut Historii Cerkwii Ukraińskiego Katolickiego Uniwersytetu we Lwowie Україна
https://orcid.org/0000-0002-0852-4285
Doktor, pracownik naukowy w Instytucie Dziejów Cerkwi Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego. Badacz historii zakonu bazylianów św. Jozafata, historii Cerkwi w regionie karpackim, a także stosunków karaimsko-ukraińskich.
##libcom.statistics##
Abstract views: 123PDF downloads: 42 PDF downloads: 34
Ліцензія
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Almanach karaimski są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Almanach karaimski udzielają Związkowi Karaimów Polskich niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych roku w Almanach karaimski pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2018 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Związek Karaimów Polskich zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Wersja papierowa czasopisma jest pierwotna.
