Hieromnich Andrzej Abrahamowicz – Karaim-studyta w Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej, wuj dwóch partyzantów

Volodymyr Moroz

moroz.volodymyr@gmail.com
Instytut Historii Cerkwii Ukraińskiego Katolickiego Uniwersytetu we Lwowie (Ukraina)
https://orcid.org/0000-0002-0852-4285

Abstrakt

Artykuł jest próbą odtworzenia biografii Karaima galicyjskiego, mnicha z zakonu studytów Andrzeja (Zachariasza Simchy) Abrahamowicza (1885–1959). Autor bada przejście na chrześcijaństwo pięciu z sześciu członków karaimskiej rodziny Abrahamowiczów: ojca, dwóch synów i dwóch córek. Czterech z nich wstąpiło do​ klasztorów greckokatolickich. Andrzej Abrahamowicz ze swoich 74 lat życia 56 przeżył jako mnich. Otrzymawszy święcenia kapłańskie od metropolity Andrzeja Szeptyckiego, służył w Galicji, Bośni i na Łemkowszczyźnie. Mnich był więźniem w ukraińskim podobozie pracy „Jaworzno”. Prześladowano go, ponieważ siostra i dwóch innych krewnych brało udział w walce UPA przeciwko reżimowi ZSRR, ale nie poszedł na kompromis z totalitaryzmem. Podobnie siostra o. Abrahamowicza – zakonnica Zgromadzenia Sióstr Służebnic Niepokalanej Dziewicy Marii – Olga (Rebeka) Abrahamowicz. Życie Abrahamowiczów świadczy o ich głębokim zakorzenieniu w Cerkwi greckokatolickiej i ścisłym związku z tożsamością ukraińską.


Słowa kluczowe:

Karaimi Halicza, zakon studytów, represje totalitaryzmu, Karaimi a chrześcijaństwo

Bibliografia

Abrahamovič, A. (2016). List do Anny Krinic’koï: 3 trawnia 1949 r. Watra, 25(2 (93)), 8. Google Scholar

Abrahamovič, O. (14 červnia 2018). List do Volodimira Moroza. Google Scholar

Archiêparhìalnì vìsti. (1936). Dìlo. (231), 4. Google Scholar

Blažejovsʹkij, D. (2004). Istoryčnyj Šematyzm Lʹvivsʹkoï Archijeparchiï: (1832 - 1944). T. 2. Duhovenstvo ì relìgìjnì zgromadžennâ. Kyїv: Publ. House KM Akad. Google Scholar

Dzûbyna, S. (1995). I stverdy dilo ruk našyh. Spogady. Warszawa. Google Scholar

Galagida, I. (2017). „I vas pereslї duvati budut’…”: Štrihi do ìstorїї represìj proty Ukraїns’koї Greko-Katolic’koї Cerkvi w Polščї u 1944–1957 rr. Lvìv. Google Scholar

Gojcak, V. (2016). Otec na boso prihodili. Watra, 25(2 (93)), 8. Google Scholar

Golovčuk, P. (2000). Ukraїns’ka greko-katolyc’ka parochìâ w s. Dev’âtyna (Bosnìâ). 100 years of Devetina. Pobrane z: http://www.infoukes.com/koukyu/html/100_years_of_devetina.HTM. Google Scholar

Halagida, I. (2012). Duchowni greckokatoliccy i prawosławni w Centralnym Obozie Pracy w Jaworznie (1947–1949): Dokumenty i materiały. Warszawa. Google Scholar

ìêrmonah Teofan. (2016). Monastirs’ka hronika, pisana ìêrmonahom Teofanom, nastoâtelem monastirâ w Skitì sv. Andreâ Studìjs’kogo ustavu w Lužkah [1898–1931]. W: Muzej narodnoї architektury ta pobutu u Lvovì — spadščina Mitropolita Andreâ Šeptyc’kogo. Materiali naukowojìї konferencìї z nagodi 150-littia vid dnâ narodżennâ Mitropolita Andreâ Šeptyc’kogo (s. 235–304). Lvìv. Google Scholar

Ilnic'kij, V. (2016). Karpats’kij kraj OUN w ukraïns’komu vyzwol’nomu rusì. Drogobyč. Google Scholar

Kačaraba, S. (2011). Suspìlna opìka Greko-Katolic’koї Cerkvi nad ukraїns’koû emìgracìêû u Bosnìї ta Gercegovinì (kìnec’ XIX – počatok XX st.). W: Û. М. Aleksêêv, L. M. Aleksìêvec’, M. M. Aleksìêvec’ (red.), Ukraїna–Êwropa–Svit. istoriko-polityčnì ta gumanìtarnì aspekti rozvitku. mìžnarodnij zbìrnyk naukovyh prac’ na pošanu prof. M. M. Aleksìêvc’â (nr. 5, s. 275–281). Ternopìl’. Google Scholar

Kalynec', L. (7 04 2016). Slidami Blažennomučenika Mikolaâ Čarnec’kogo w Dori. Variantì. Pobrane z: https://varianty.lviv.ua/33857-slidamy-blazhennomuchenyka-mykolaia-charnetskoho-v-dori. Google Scholar

Kozak, M. (2002). Pom’âni, Gospodi, dušì slug Tvojih. Lvìv. Google Scholar

Moroz, V. (2015). Karaїmi Galìča – ìstorìâ i spadok pryzabutoї gromadi. RISU. Pobrane z: https://risu.org.ua/ua/index/studios/studies_of_religions/61804/. Google Scholar

Moroz, V. (2017). Karaїmi w OUN. Ukraїns’kij tižden’. (17), 38–41. Google Scholar

Prah, B. (2015). Duhovenstwo Peremis’koї êparhiї ta Apostol’śkoї admìnìstraciї Łemkìvščini: T. 1 Biografìčnì narisi (1939–1989). Lvìv. Google Scholar

Protokół przesłuchania podejrzanego, 18 X 1948. Ks. Abrahamowicz Adam, AIPN 01283/1598. Google Scholar

Šimon, R. (2007). Monastir monachìv studytìv swiatogo proroka Illì w Dorì ta jogo monahi w perìod 1935–1989 rokiv. Postulâcìjnij Centr Monastyrìv Studijs’kogo Ustavu. Pobrane z: http://pc.studyty.org.ua/content/view/16/9/. Google Scholar

Stepan, B. (3 03 2016). Upokoїlasâ s. Lavrentìâ Marìâ Bojčuk zi Zgromadžennâ Sester Služebnic’ NDM. Archidiecezja Przemysko-Warszawska Kościoła Greckokatolickiego w Polsce. Pobrane z: http://cerkiew.org/2016/03/03/упокоїлася-с-лаврентія-марія-бойчук. Google Scholar

Sulimowicz, A. (14 červnia 2018). List do Volodimira Moroza. Google Scholar


Opublikowane
2019-12-30

Cited By / Share

Moroz, V. (2019). Hieromnich Andrzej Abrahamowicz – Karaim-studyta w Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej, wuj dwóch partyzantów. Almanach Karaimski, 8, 141–156. https://doi.org/10.33229/ak.2019.8.3

Autorzy

Volodymyr Moroz 
moroz.volodymyr@gmail.com
Instytut Historii Cerkwii Ukraińskiego Katolickiego Uniwersytetu we Lwowie Ukraina
https://orcid.org/0000-0002-0852-4285

Doktor, pracownik naukowy w Instytucie Dziejów Cerkwi Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego. Badacz historii zakonu bazylianów św. Jozafata, historii Cerkwi w regionie karpackim, a także stosunków karaimsko-ukraińskich.



Statystyki

Abstract views: 104
PDF downloads: 37 PDF downloads: 33


Licencja

Autorzy

Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Almanach karaimski są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.

Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Almanach karaimski udzielają Związkowi Karaimów Polskich niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).

Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.

Użytkownicy

Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych roku w Almanach karaimski pod następującymi warunkami:

  • uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu) oraz samej licencji;
  • bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w  oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.

Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2018 r. prawa autorskie są zastrzeżone.

Inne

Związek Karaimów Polskich zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).

Wersja papierowa czasopisma jest pierwotna.