Halicka kienesa w opisie naocznych świadków
Надія Васильчук
karaim.museum@gmail.comМузей караїмської історії та культури – Національний заповідник «Давній Галич» (Ukraina)
Abstrakt
W artykule przedstawiono opis kenesy według relacji naocznych świadków, którzy odwiedzili Halicz, nawiązali kontakt ze społecznością karaimską, a następnie podzielili się swoimi wrażeniami w czasopismach lub publikacjach osobistych. Szczególną uwagę poświęcono wyglądowi zewnętrznemu kenesy i jej wnętrzu. W artykule omówiono również pożary, które dotknęły budynek, oraz wysiłki podejmowane w celu jego odbudowy, a także podkreślono kluczowe kamienie milowe w historii kenesy w Haliczu.
Słowa kluczowe:
Halicz, kienesa, opis, ulica, napis, KaraimiBibliografia
Bibliografia
[Фан, Р.]. 1912. Среди галичских караимов. – Караимская Жизнь 8–9: 73–75. Google Scholar
[Шпаковский, А.]. 1914. Сбор в пользу погорельцев Галича. – Караимское Слово 7–8: 20–22. Google Scholar
Bałaban, M. 1927. Studia historyczne. Warszawa. Google Scholar
Baliński, M., Lipiński, T. 1845. Starożytna Polska pod względem historycznym, geograficznym i statystycznym. T. 2. Warszawa. Google Scholar
Janusz, B. 1927. Karaici w Polsce. Kraków. Google Scholar
Rohrer, J. 1989. Вemerkungen auf einer Reise von der türkischen Gränze über die Bukowina durch Ost- und Westgalizien, Schleisen und Mähren nach Wien. Berlin. Google Scholar
Smólski, G. 1903. U Karaimów w Haliczu. – Naokoło Świata 30–36: 465–467, 482–484, 506–507, 522–253, 538–540, 546–548, 564–565. Google Scholar
Zarachowicz, Z. 1925. Restauracja kienesy. – Myśl Karaimska 1 (2): 42. Google Scholar
Zarachowicz, Z. 1926. Restauracja kienesy. – Myśl Karaimska 1 (3): 27. Google Scholar
Велика пожежа в Станиславові. 1913. – Свобода 47: 3. Google Scholar
Ф. Д. 1911. Караимы за границей. Письмо из Галиции. – Караимская Жизнь 2: 73–75. Google Scholar
Autorzy
Надія Васильчукkaraim.museum@gmail.com
Музей караїмської історії та культури – Національний заповідник «Давній Галич» Ukraina
Statystyki
Abstract views: 11PDF downloads: 12
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Almanach Karaimski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Almanach karaimski są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Almanach karaimski udzielają Związkowi Karaimów Polskich niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych roku w Almanach karaimski pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2018 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Związek Karaimów Polskich zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Wersja papierowa czasopisma jest pierwotna.
