Dziewczę i róża - Awazymyz, 2000, z. 1 (4), s. 5
Awazymyz, 2000, z. 1 (4), s. 5
Język publikacji: polski
Typ artykułu: poezja
Lidia Poziemska

Dziewczę i róża

Dziewczę, nie sięgaj ty wiosną po róże,
W lecie obfity ich plon,
Wiosną urosną tak cudne fiołki,
Śpiesz się podziwiać błękitu ich toń.

Śpiesz się dziecinko ach śpiesz!
W lecie nie znajdziesz fiołków mi wierz.

Usta twe teraz jak purpur korali,
Policzków kwiaty — płatki róży–cud,
Kędziory twoje — słońca złote fale,
Całus twój mały tak słodki jak miód.

Śpiesz się dziecinko ach śpiesz!
W lecie nie znajdziesz fiołków mi wierz.

Wróżka skrzydlata kobierce rozwinie,
Lśniące barwami wśród lasów i pól.
Umrą fiołki tak przez cię lubiane
W sercu zostanie tęsknota i ból.

Śpiesz się dziecinko ach śpiesz!
W lecie nie znajdziesz fiołków mi wierz.